Murwsmurf

  Een laagje vet Slank zijn is nog altijd in de mode. Meer dan ooit misschien zelfs. Als we al niet op dieet waren dan spoort corona ons er nu wel toe aan. Diabetes vormt ten slotte een risicogroep. En risico vermijden we liever, zagen we vorige week. Slank zijn is ook al jaren in de mode in het  bedrijfsleven. Daar noemen we het lean. Niet te veel voorraad in huis hebben is daar één van de deviezen. En meestal werkt dat prima. Toen iedereen ging hamsteren in het voorjaar was het even moeilijker, maar dat is een uitzondering. Maar waarom gingen we eigenlijk hamsteren? En waarom vlogen de kilo’s er aan? Als er barre tijden aankomen, zo weten we, dan is een laagje vet een goede investering. Dan kunnen we tegen een stootje. Het kan wat lijden. We kunnen ergens op teren. welnu, ik gun iedereen dat laagje vet nu, zodat we tegen een stootje kunnen, de komende tijd. Zodat bedrijven niet te snel failliet gaan en zodat we zelf niet te snel in de touwen vliegen bij een frustratie. Zodat we uitge

  Grip op je coronadip De tweede golf is een feit. Hij overspoelt niet alleen het land, maar ook onze gedachten, onze dagelijkse routines en onze emoties. De murwsmurf wordt er gaandeweg alvast goed murw van. En dat is niet zo raar. Als murwsmurf word ik geplaagd door een duivels dilemma omdat ik enerzijds enorm meevoel met het leed van de coronapatiënt en de overbelaste zorgmedewerker en anderzijds wordt geconfronteerd met het offer dat hiervoor gebracht moet worden, zoals de vrijheidsbeperkende maatregelen. En offers brengen, dat ben ik (homo sapiens) al een tijdje verleerd. Maar er knaagt nog meer. Onze illusie van controle onschendbaarheid is doorprikt en we weten niet meer hoe we met oncomfortabele noodlottigheden om moeten gaan. Zoals een griepgolf. Voormalig Denker des Vaderlands Marli Huijer (65) zegt over de nieuwe gedeeltelijke lockdown: ‘Het is een keuze. Geen keuze op basis van een visie, of de lange termijn. Er ligt geen overweging aan ten grondslag over de vraag w

Leve de vooruitgang! Ook het leven van een opleidingsadviseur zit vol hobbels en valkuilen. Voor iedereen die denkt dat de baan van trainercoach geweldig is; think again! je bent de laagste in de rang. Iedereen vindt leren en ontwikkelen belangrijk. Zegt hij. 80% Van de mensen onder de veertig kiest hun baan mede op ontwikkelmogelijkheden. Zegt hij. Maar dan. Eenmaal op het werk, blijkt er nog iets anders te bestaan dan belangrijk. En dat noemen ze urgent. Niemand noemt leren en ontwikkelen urgent. Dus dan sta je daar wel eens op vrijdagmiddag. Alles goed geregeld. Mooi workshopje in elkaar getimmerd.  Yes; je gaat een aantal mensen serieus vooruit helpen en al lachend aan het   leren krijgen. Niet dus. De urgentie scoorde juist daarvoor een touchdown. En jij ging nog voor de wedstrijd begonnen was K.O. De cursisten blijken hun tijd aan iets dringends te moeten besteden. Management zojuist besloten. Tja. Hoe ga je daar nu mee goed mee om? Hoe denk je zoiets vervelends nu om i

Elke dag gebeurt er wel iets waarvan de moed in je schoenen kan zakken.  De helpdesk blijkt een computer te zijn. Je bent je Tesla vergeten op te laden. Je komt centjes te kort omdat de maand deze keer 31 dagen telt, je bitcoin is verdampt, je zoontje heeft een ongeluk in zijn broek terwijl je op punt van vertrekken staat, je bent je mondkapje vergeten, je wil je paarse krokodil terug maar je moet eerst een aanvraag indienen, je broek is iets te strak geworden, je hebt de verkeerde afslag genomen. Allemaal dingen waar een mens murw van wordt. Via deze Blog wil Jack van de Langenberg van de Leerfabriek wekelijks zo’n alledaags of hedendaags thema aanpakken via de murwsmurf. Groetjes van, De Murwsmurf